از کتاب کافکا در کرانه | هاروکی موراکامی

زمان همه چیز را از یاد آدم میبرد.حتی خود جنگ و مبارزه ی مرگ و زندگی که مردم آن را از گذراندند حالا انگار که به گذشته دور تعلق دارد.چنان در مسائل روزمره درگیریم که حوادث گذشته مثل ستارگان کهنسالی که سوخته اند، در مدار ذهن ما قرار نمیگیرند.هر روز مسائل بسیاری برای فکر کردن داریم و چیزهای تازه ی بسیاری را برای آموختن. سبک های تازه  ، اطلاعات تازه ، فناوری تازه ،  اصطلاحات تازه .... 

اما با این حال بی انکه مهم باشد چند سال گذشته و چه اتفاقی در این میان رخ داده است  ، برخی چیزها هست که هرگز به باد نسیان نمیرود ، خاطراتی که هرگز نمیتوان از انها گریخت. این ها مثل محک زندگی تا ابد با ما می مانند ...