حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه| مصطفی مستور

نام کتاب : حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه

نویسنده : مصطفی مستور

نشر :چشمه

در مورد سبک نویسنده :

هیچ وقت نوشته هاشو محدود نمیکنه ...نمی دونم یه سبک خاص داره ! از نوشته هاش می تونی هزار جور برداشت کنی ... هیچ وقت داستاناش پایان مشخصی نداره ...وای که من عاشق این نوشته های بی پایانم !

قسمتی از کتاب :

متن آخرین ایمیل امیر ماهان به مهراوه:

" اوایل کوچک بود . یعنی من این طور فکر می کردم . اما بعد بزرگ و بزرگتر شد . آن قدر که دیگر نمیشد آن را در غزلی یا قصه ای یا حتی دلی حبس کرد .حجمش بزرگتر از دل شد و من همیشه از چیزهایی که حجمشان بزرگتر از دل میشود میترسم .از چیزهایی که برای نگاه کردن شان – بس که بزرگند – باید فاصله بگیرم ، می ترسم . از وقتی که فهمدیم ابعاد بزرگی اش را را نمی توانم با کلمات اندازه گیری کنم یا در (( دوستت دارم )) خلاصه اش کنم ، به شدت ترسیده ام . از حقارت خودم لجم گرفته است . از ناتوانی و کوچکی روحم . فکر می کردم همیشه کوچکتر از من باقی خواهند ماند . فکر می کردم این من هستم که او را آفریده ام و برای همیشه آفریده ی من باقی خواهند ماند .اما نماند . به سرعت بزرگ شد . از لای انگشتان من لغزید و گریخت . آن قدر که من مقهور آن شدم .آن قدر که وسعتش از مرزهای ((دوست داشتن)) فراتر رفت . آن قدر که دیگر از من فرمان نمیبرد .آن قدر که حالا می خواهد مرا در خودش محو کند .اکنون من با همه ی توانایی که برایم باقی مانده است می گویم ((دوستت دارم)) تا شاید اندکی از فشار غریبی که بر روحم حس می کنم رها شوم . تا گوی داغ را ، برای لحظه ای هم که شده ، بیندازم روی زمین ."