میدونید خیلی وقتا میگم ایرانم جای موندنه جای زندگیه
که شک میکنم تصمیم به رفتنم تصمیم درستیه یا نه
ولی وقتی به دورو برم نگا میکنم
وقتی میرم بیرون،بین مردم
تو خیابونا
تازه میفهمم اصلا اشتباه نکردم.اصلا....
خیلی وحشتناکه به عنوان یه دختر حس کنید هیچ امنیتی ندارید.اینکه حس کنید اگه کسی حس کنه لازمه میتونه بهتون توهین کنه و هر رفتاری که بخواد نشون بده و همین...
که وقتی توی خیابون راه میرید حتی وقتی در مقابل متلکا و تیکه ها سکوت میکنید بازم بدترین رفتارا رو ببینید
امروز اتفاقی افتاد که تصمیم گرفتم اینجا ثبتش کنم.اتفاقی که اگه براتون تعریف کنم شاید تا چند لحظه به اسکرینتون خیره شید و بگید واقعا؟! واقعا میشه یه عده انسان اینقد پست و ذلیل باشن؟!
بعد این برخورد جلوی دوستم تا حدود پنج دقیقه نان استاپ قضیه رو به شوخی گرفتم و همش سعی کردم بخندم بهش و بی خیال شم
وقتی رسیدم پیش بقیه بچه ها هم کلا یادم رفت چی شده
اما حالا یهو مغزم بک داده و همش از خودم میپرسم چه طور میشه انسان اینقدر پست و ذلیل باشه
اینا رو اینجا ثبت کردمتا هر وقت شک کردم که موندن خوبه یا رفتن یه خودم یاداوری کنم که اینجا جای موندن نیست:) اصلا نیست
* متنفرم ازت ایران من! متنفرم:)
واقعا شک داشتی؟ برررررووو ، هر چی داری بذار و فقط بروو ، منم متنفرم ازشششششش
همین گذاشتن هرچی داریم قسمت سختشه:(