یک عاشقانه یِ آرام | نادر ابراهیمی

نام کتاب : یک عاشقانه یِ آرام

نویسنده : نادر ابراهیمی 

نشرِ روزبهان

کتابی بود که گاهی به خاطر عقاید نویسنده قاطی میکردَمُ کتابُ میذاشتمُ تا چند روز نگاش نمیکردم :دی گاهی هم اینقدر با تفکرات نویسنده حال میکردم که کتابِش یه لحظه از دستَم نمیفتاد !

شاید واسه همین تموم کردنِش دو ماه طول کشیدُ وسطش کتابای دیگه هم میخوندم :))

اما در کل کتاب حالتِ یه قطعه ی ادبی طولانی رو داشت ... 

مسائل خوبی هم گفته میشد تو کتاب ، تجربه های قشنگ، دیدِ متفاوت به زندگی به عشق به مردم !

و فکر میکنَم نادر ابراهیمی خیلی خوب تونسته بود این جمله رو که واسه خوشبختی نیاز به پولُ امکانات خاصی نیست بلکه این خودِ انسانِ که تو هر شرایطی خوشبختی رو میسازه رو به خواننده بقبولونه . حداقل به من که قبولوند :دی

و دیگه اینکه در مورد روزمرگی صحبت میکرد که زندگی رو از بین میبره ، عشق رُ از بین میبره ...

و خیلی قشنگ در مورد این گفته بود که باید از عشق هرچند عشق پر شور محافظت کرد که از بین نره و حتی میشه اول کسیُ دوس داشتُ بعد عاشقش شد و باز هم از زندگی لذت برد...

اما خُب واسَم یکم کسل کننده بود ولی  باید میخوندمش چون نیاز داشتَم که در مورد این مسائل بیشتر بخونَمُ بیشتر فکر کنم :) خیلی چیزا یاد گرفتَمُ خیلی فکر کردَم و واسه همین از این کتاب واقعا ممنونَم ! :)

یه سری از پاراگرافای کتاب رو که قبلا براتون گذاشتم و بعدتر ها هم خواهم گذاشت . جملات و پاراگراف های به یاد موندنی زیادی تویِ یک عاشقانه ی آرام بود :)

اما تو این پستَم چند تا جمله ی زیبای دیگَش رو براتون میذارم .

جملاتی از کتاب :

رسیدن غم انگیز است .((راه بهتر از منزلگاه است . )) برویم بی آنکه به رسیدن بیندیشیم .

وای بر آن روزی که چیزی - حتی عشق - عادت مان شود . عادت ، همه چیز را ویران میکنَد - از جمله عظمت دوست داشتن را ، تفکر خلاق را ، عاطفه ی جوشان را .

انسان تا درد نکشیده باشد ، نمیتواند درد را بنویسد .

زندگی در معمولی ترین شکلش میتواند زیبا باشد .

شاید یکی از کوتاه ترین راه های شناختنِ شبهِ روشن فکران ، همین باشد . آنها واژه ها ، اندیشه ها و مفاهیم را مصرف نمیکنند ، مصرفی میکنند .

میتوان به سادگی عاشق شد ، اما عشق ساده نیست _{(منظورش اینه که عاشق شدن تنها کافی نیست باید از عشق مراقبت کرد و عاشق موندن سخت هست )}

عشق به اعتبارِ مقدار دوامِش عشق است نه شدت ظهورَش .

مرگ مسئله ای نیست . اگر به درستی زندگی کرده باشی .

گریه حجامَت روح است .

اشک ، راهبندانِ بزرگِ گذرگاهِ روح است .